واکنش‌ها به بازنشستگی راجر فدرر/از ابراز دلتنگی تا خاطرات قدیمی
تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۲۶۲۳۸
به گزارش خبرگزاری فارس، "روز خاص" همیشه زودتر از موعد می‌رسد اما باز هم خبر بازنشستگی راجر فدرر خیلی‌ها را غافلگیر کرد. شاید علاقمندان به این رشته منتظر بودند تا بار دیگر این ستاره تنیس جهان را در یک گرنداسلم دیگر و در فینال ببینند قبل از اینکه دوران حرفه‌ای او به پایان برسد اما مشکل آسیب‌دیدگی فدرر حل نشد و با وجود اینکه او از سال گذشته ریکاوری می‌کند اما نتوانست به دنیای حرفه‌ای بازگردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هفته آینده آخرین مسابقه راجر فدرر خواهد بود زمانی که او با ستاره‌های تنیس جهان از جمله رافائل نادال، اندی ماری و نواک جوکوویچ هم تیم می‌شود قبل از اینکه به دوران حرفه‌ای خود پایان دهد.
این اتفاق باعث شد تا ورزشکاران مطرح جهان از جمله تنیسورها، فوتبالیست‌ها و رسانه‌های جهان به خبر بازنشستگی فدرر واکنش نشان دهند. از چین تا هند و فرانسه تا آمریکا، رسانه‌های جهانی روز جمعه پس از اعلام بازنشستگی اسطوره سوئیسی از تنیس، راجر فدرر را به عنوان یکی از بهترین ورزشکاران تاریخ معرفی کردند.
لیونل مسی: فدرر یک نابغه، منحصر به فرد در تاریخ تنیس و یک الگو برای هر ورزشکاری است. برای شما در مرحله جدید بهترین‌ها را آرزو می کنم، ما دلتنگ دیدار شما در زمین خواهیم بود.
رافائل نادال تنیسور اسپانیایی در این باره نوشت: راجر عزیز، دوست و رقیب من. کاش این روز هرگز نمی آمد. روز غم‌انگیزی شخصا برای من و برای ورزش در سراسر جهان است. خوشحالی و در عین حال افتخار است که در تمام این سال‌ها مسابقاتی را با شما داشتم و لحظات شگفت‌انگیزی را در داخل و خارج از زمین تجربه کردم.
سرنا ویلیامز ستاره تنیس زنان جهان: من می‌خواستم راه مناسبی برای گفتن این موضوع پیدا کنم چرا که تو به بهترین شکل این دوران را به پایان می‌بری. من همیشه به تو نگاه و تو را تحسین کرده‌ام. مسیرهای ما همیشه شبیه بهم بود. تو الهام بخش میلیون‌ها نفر از جمله من شدی و ما هرگز این را فراموش نخواهیم کرد.
روزنامه ورزشی مشهور فرانسوی L'Equipe، همراه با عکسی از فدرر که متفکرانه به آسمان خیره شده است، نوشت: تمام بازی او با هنر و چیزهای متعالی هم مرز بود.
روزنامه انگلیسی سان خبر بازنشستگی فدرر را یک شوک اعلام کرد و نوشت: فدرر در فصول اخیر به شدت به خاطر مصدومیت‌ها با مشکل مواجه شده است.
روزنامه شانگهای نیز با اشاره به اینکه فدرر این شهر را خانه دوم خود خوانده بود، فدرر را "دوست قدیمی مردم شانگهای" می‌داند و می‌گوید که چگونه این ستاره تنیس یک بار مترو شهر سوار شده و هزینه بلیت را خودش پرداخت کرده است.
گری لینهکر مهاجم سابق فوتبال انگلیس: تماشای بازی شما یکی از لذت‌های بزرگ زندگی بوده است.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: راجر فدرر تنیس ستاره تنیس جهان بازنشستگی راجر فدرر آسیب دیدگی فدرر راجر فدرر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۲۶۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳ دهه خدمت در مناطق محروم / بازنشستگی که خوشایند نیست
زوج معلم بجنوردی که ۲۹ سال است در نقاط محروم مرزی خدمت می‌کنند تا چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند؛ حضور سه دهه در روستا و خاطرات آن، این زوج را با زندگی شهری غریبه کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، معلم واژه‌ای که هرکس می‌شنود حس امنیت و اعتماد سرتاپای وجودش را فرامی‌گیرد و با به یادآوردن مهربانی و تلاش‌های آن‌ها اشک از چشمان انسان فرو می‌ریزد.
معلمی شغلی متفاوت است که انتخابش می‌تواند سبک و نحوه زندگی یک فرد را برای تمام عمر تغییر دهد؛ از ارتباط گسترده با دانش‌آموزان و والدین‌شان تا ماندن در جاده‌های پر از برف روستایی برای رسیدن به مدرسه، اینها خاطراتی هستند که برای معلم‌های فداکار ثبت می‌شود.
به مناسبت روز معلم به سراغ یک زوج خستگی‌ناپذیر فرهنگی رفتیم؛ خانم و آقای رضایی، معلمان با تجربه‌ای که ۲۹ سال است در مناطق محروم و مرزی خراسان‌شمالی خدمت می‌کنند و تمام سختی‌های آن را به جان خریده‌اند.
آن‌ها با روستاهای محروم و دانش‌آموزانش رفاقتی به درازای یک عمر دارند، رفاقتی که ثمره حضور و اقامتشان در روستا است؛ سی سال زندگی در روستا این زوج معلم را با شهر غریبه کرده است، دیگر حتی بعد از بازنشستگی نیز تمایلی برای زندگی در شهر ندارند.
خانم رضایی می‌گوید صفا، صمیمیت و سادگی مردم روستا حالمان را خوب می‌کند، او ترجیح می‌دهد با مردم و دانش‌آموزانی زندگی کند که معمولاً معلم‌ها تمایل به ماندن در آنجا ندارند؛ معلم‌های جوان هنوز مهر ابلاغشان خشک نشده، سودای رفتن به مناطق مرفه را در سر می‌پروانند.
آقای رضایی و همسرش از سال ۱۳۷۲ از طریق نهضت سوادآموزی، معلمی را شروع کردند و بعد هم معلم رسمی آموزش‌وپرورش شدند؛ تمام دوران خدمت را با یکدیگر و در یک مدرسه بوده‌اند، آقای رضایی چند سالی مدیر مدرسه شد، اما همسرش هیچگاه حلاوت کلاس‌داری را با میز مدیریت عوض نکرده است.
آن‌ها می‌گویند ما با سیاست و اینکه چه کسی می‌آید و چه کسی می‌رود کار نداریم، ما معلم هستیم و تلاش داریم وظیفه اصلی‌مان را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم.
زن و شوهر گزارش ما، معلمی را شغلی منحصر به فرد می‌دانند که تفاوتی فاحش با دیگر مشاغل دارد، یک معلم به عنوان الگو و نمونه انسان کامل در پیش چشمان دانش‌آموزان به نظر می‌آید و همین مسئولیتش را دوچندان می‌کند.
خانم‌رضایی خاطرات زیادی از سال‌های ابتدایی معلمی دارد، او می‌گوید: تا چند سال بعد از شروع به کار معلمی هیچ وسیله‌ای نداشتیم و بارها در میان برف و باران مجبور شدیم پیاده مسیرها را طی کنیم.
آن‌ها هیچگاه دیر به مدرسه نمی‌رسند، زیرا با خود عهد بسته‌اند که هر هفته بعدازظهر جمعه به سمت روستا حرکت و هفته جدید را با طراوت و شادابی و به دور از خستگی شروع کنند.
خانم‌رضایی در مدت طولانی معلمی‌اش فقط یک روز غیبت در پرونده کاری‌اش به ثبت رسانده و باقی ایام همواره و با شوق، عمرش را صرف دانش‌آموزانش کرده است.
شیرین‌ترین لحظات این زوج معلم زمانی است که دانش‌آموزان خود را در جایگاه‌های خوب و متعارف ببینند، بسیاری از کسانی که تا چند سال پیش در کلاس‌های آن‌ها می‌نشستند، امروز معلمانی هستند که راه استاد را در مسیر زیبای تربیت ادامه می‌دهند.
آن‌ها می‌گویند اکنون دانش‌آموزان گذشته ما همچون پدر و مادر برایمان احترام قائلند و هنوز رابطه گرم و صمیمی گذشته‌مان را داریم.
خانم رضایی در این ۳۰ سالی که معلم بوده، کلاس اول را بیشتر از همه پایه‌ها تجربه کرده است؛ او ۲۲ سال از عمرش را با نونهالانی گذرانده است که به گفته خودش از باسواد کردن آن‌ها حسی سرشار از لذت می‌گیرد که برایش قابل توصیف نیست.
آن‌ها ۱۲ سال است که به روستای سوخسوی انقلاب در بخش غلامان آمده‌اند و دیگر با دانش‌آموزان و اهالی آنجا همانند یک خانواده شده‌اند. از گشت‌وگذارهایی که بعدازظهرها با دانش‌آموزان‌شان دارند تا رفتن به عروسی‌ها و مراسم شاگردان، شیرینی و حلاوت معلمی را برای آن‌ها دو چندان کرده‌است.
خانم رضایی معتقداست حقوق معلمان کم اما با برکت است، او می‌گوید هیچکس نباید معلمی را به خاطر مسائل مالی انتخاب کند زیرا بیشترین آسیب را می‌بیند؛ آقای رضایی نیز باورش همین است و حقوق معلم‌ها را متناسب با سختی کارهایشان نمی‌داند.
آن‌ها چند ماه دیگر بازنشسته می‌شوند و این موضوع اصلاً برایشان خوشایند نیست؛ خانم رضایی بیشترین نگرانی‌اش از این است که باقی معلمان مثل آن‌ها برای بچه‌ها و اهالی روستا وقت نگذارند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت